مقایسه نسل‌های مختلف عرضه اولیه در دنیای بلاکچین (ICO، IEO و STO)
فناوری‌های نوین، ابتکارات جدیدی برای تامین مالی از بستر اینترنت و بدون محدودیت‌های مختلف با خود به ارمغان آورده‌اند. این ابتکار جدید در قالب سه راهکار متفاوت در دنیای فین‌تک‌ها (FinTech) ظهور پیدا کرده است. راهکارهایی که به مرور زمان کامل‌تر شده و نقایص نسل‌های پیشین را برطرف کرده است. هدف این یادداشت معرفی روش جدیدی برای تامین مالی بنگاه‌های اقتصادی بر بستر بلاکچین است. در این راستا به تبیین و مقایسه نسل‌های مختلف عرضه اولیه (ICO، IEO و STO) با یکدیگر پرداخته خواهد شد. در این مقاله با بیان مزایا و معایب روشها، صاحبان بنگاه‌‌ها را در جهت انتخاب روش بهینه کمک خواهیم کرد.
تاریخچه شکل‌گیری عرضه اولیه بر بستر بلاکچین
ایده رمزارزها به تحقیقات دیوید چام و استفان برندز در سال ۱۹۸۳ بازمی‌گردد. در اکتبر سال ۲۰۰۸، فردی به نام ساتوشی ناکاموتا در مقاله خود طرح سامانه پرداخت «نظیر به نظیر» را به‌طور عملیاتی مطرح کرد. در سال ۲۰۰۹، بیت‌کوین به‌عنوان اولین واحد رمزارز و نمونه موفق عملیاتی طرح‌های سابق معرفی شد.
تا سال ۲۰۱۳ بیت‌کوین پرچم‌دار رمزارزها شناخته می‌شد تا اولین عرضه اولیه سکه توسط مسترکوین در ژوئن ۲۰۱۳ برگزار شد. سپس فردی به نام ویتالیک بوترین، برای رفع محدودیت‌های بیت‌کوین، اقدام به راه‌اندازی پلتفرم جدیدی به نام «اتریوم» کرد. اتریوم یک پلتفرم غیرمتمرکز است که امکان طراحی قراردادهای هوشمند و اجرای آن را در سامانه خود فراهم می‌کند. روی شبکه و بلاکچین اتریوم می‌توان برنامه‌های غیرمتمرکز پیاده‌سازی کرد که بدون نیاز به هیچ‌گونه واسطه به کار خود ادامه می‌دهند. این پلتفرم برای جذب منابع، اتر منتشر کرد. سپس در سال ۲۰۱۴ با فروش توکن در ۱۲ ساعت اول ۳۷۰۰ بیت کوین جمع‌آوری نمود.
عرضه اولیه سکه و فروش توکن در سال ۲۰۱۷ محبوب شد. میزان منابع جذب‌شده در سال ۲۰۱۷ حدود ۴.۹ میلیارد دلار برآورد میشود؛ اما بیش از ۸۰% آن‌ها کلاه‌برداری بوده است. به همین دلیل نیاز به وجود نهاد واسط بیش‌ازپیش احساس شد و مقدمه شکل‌گیری عرضه اولیه صرافی شد. اما عدم ارتباط با دنیای واقعی و عدم نظارت نهاد ناظر بر فعالیت‌های دیجیتال موجب ضرر و زیان سرمایه‌گذاران می‌شد. از طرفی مسئولین صرافی‌ها نیز در خصوص عرضه‌های اولیه منتشرشده در سایت خود، مسئولیتی بر عهده نمی‌گرفتند. این، مقدمه شکل‌گیری عرضه توکن اوراق بهادار (STO) شد که نشان‌دهنده گواهی مالکیتِ یک دارایی مشخص برای خریدار بود. در ادامه به تبیین انواع عرضه اولیه سکه، خواهیم پرداخت.
بلاکچین بلاکچین بلاکچین
تبیین نسل‌های مختلف عرضه اولیه سکه
با گذر زمان عرضه اولیه سکه تکامل‌یافته است و بسته به نوع پروژه مدنظر برای تامین مالی از نسل‌های مختلفی استفاده میشود. عرضه اولیه سکه (ICO) مشابه عرضه اولیه در سهام (IPO) است که به‌عنوان راهکاری برای جمع‌آوری منابع نقدی عمل می‌کند. زمانی که شرکت به دنبال جمع‌آوری پول برای ایجاد پروژه یا خدمات جدید است از این شیوه استفاده می‌نماید. سرمایه‌گذاران علاقه‌مند میتوانند با پرداخت وجه (عموماً به‌صورت رمزارز)، یک توکن جدید صادرشده توسط شرکت را دریافت کنند. این نشانه ممکن است در استفاده از محصول یا خدمتی که شرکت ارائه می‌دهد، کاربرد داشته باشد.
در سال ۲۰۱۸، اعرضه اولیه صرافی (IEO) به عنوان نسل بعدی عرضه اولیه سکه (ICO) ظاهر شد. این، روشی جدید برای جذب سرمایه‌گذاری در شرکت‌ها است. جایی که صرافی رمزارزی به‌طور مستقیم در انتخاب پروژه‌ها، سازمان‌دهی و فروش توکن نقش دارد. در حقیقت، عرضه اولیه در صرافی یک عرضه اولیه سکه (ICO) جدید است. باید توجه داشت صرافی رمزارزی، کلیدی‌ترین شریک در بازاریابی این کوین‌ها بوده است. همچنین با توجه به وجود کاربران خود به توزیع این کوین‌ها می‌پردازد.
مزیت‌های عرضه اولیه صرافی (IEO) نسبت به عرضه اولیه سکه (ICO) عبارت‌اند از:
خطر کلاه‌برداری برای سرمایه‌گذاران کمتر است. این پروژه پس از تأیید برای تامین مالی در سایت نمایش داده میشود. بنابراین صرافی‌ها برای حفظ اعتبار خود پروژه‌های مشکوک را رد میکنند.
لیست شدن توکن‌های جدید سریع‌تر است.
طبق تحقیقات انجام‌شده، عرضه اولیه صرافی هزینه انتشار کمتری نسبت به عرضه اولیه سکه (ICO) دارد.
حجم تامین مالی در عرضه اولیه صرافی معمولا بیشتر از عرضه اولیه سکه است.
در عرضه اولیه سکه (ICO)، عرضه اولیه توکن‌ها، چندین روز اما عرضه اولیه صرافی (IEO) چند ثانیه طول می‌کشد.
در عرضه اولیه در صرافی بازده سرمایه‌گذاران بیشتر است. چراکه افزایش ارزش توکن لیست‌شده معمولا بیشتر از افزایش ارزش کوین یا توکن عرضه اولیه سکه (ICO) است.
در عرضه اولیه صرافی لزوما نیازی به راه‌اندازی کیف پول جدیدی نیست.
سهولت سرمایه‌گذاری در عرضه اولیه صرافی بیشتر است. سرمایه‌گذاران باید موجودی خود را در صرافی افزایش داده و منتظر بمانند تا توکن فروخته شود، سپس سفارش خرید بدهند.
در عرضه اولیه صرافی احتمال کاهش قیمت کمتری وجود دارد و توکن‌ها با همان قیمت معامله می‌شوند.
بلاکچین بلاکچین بلاکچین
مزیت اصلی این روش برای ناشران، وجود تعداد زیادی از مشتریان بالقوه است. بنابراین هزینه‌های بازاریابی برای ناشران کاهش می‌یابد. همچنین عرضه ااولیه صرافی(IEO) باعث صرفه‌جویی در هزینه‌ها میشود و با ایجاد اثر هم‌افزایی، اثربخشی تبلیغات را افزایش می‌دهد. علاوه براین با توجه به اینکه در بورس سهام منبع اصلی درآمد «کارمزد معاملات» است. در سامانه هرچه تعداد کاربران و سکهها بیشتر باشد، معاملات بیشتری انجام شده و درآمد کارمزد افزایش پیدا می‌کند. استفاده از پلتفرم این مزیت را دارد که کاربران جدید جذب شده و پیشنهاد‌های عرضه سکه بیشتری بارگذاری بشود. بدین ترتیب همه این موارد باعث افزایش تعداد معاملات و درنتیجه درآمد برای صرافی خواهد شد.
بلاکچین بلاکچین بلاکچین
توکن‌های اعرضه اولیه سکه (ICO) یک ضرر عمده دارند و آن اینکه در صورت عدم موفقیت، سرمایه‌گذاران غرامت دریافت نمی‌کنند. زیرا این توکن‌ها اوراق بهادار نیستند و سرمایه‌گذاران به وجود نخواهند آمد. راه‌حل این مشکل توکن اوراق بهادار است. رمزارز اوراق بهادار، نشان‌دهنده گواهی مالکیت از سرمایه واقعی شرکت است. در عین‌حال، چنین توکنی لزوماً به سهام شرکت مربوط نمی‌شود و می‌تواند برای تفکیک حقوق مالکیت استفاده شود. آن‌ها مجموعه‌ای از حقوق مالکیت را برای مالک فراهم میکنند؛ مالکیت سهام، سود سهام دوره‌ای، گردش پول، پرداخت بدهی. همه این حقوق با یک قرارداد هوشمند تامین میشود. به دلیل ماهیت این توکن‌ها، ارزششان توسط اوراق بهادار پشتیبانی میشود و به آن‌ها عرضه توکن اوراق بهادار (STO) می‌گویند.
موضوع توکن اوراق بهادار به نظارت نیاز داشته و این نظارت منجر به حمایت از سرمایه‌گذاری‌ها میشود. درنهایت حقوق بیشتری به سرمایه‌گذاران داده میشود و درنتیجه توازن قوا را از دید ذی نفعان برقرار می‌کند. مقررات اضافی ممکن است شامل گزارش مالیات، نظارت بر انطباق و شفافیت اضافی اطلاعات باشد. عدم رعایت این قوانین توسط شرکت ممکن است مجازات‌های شدیدی در پی داشته باشد. شباهتی که بین عرضه توکن اوراق بهادار و عرضه اولیه سکه (ICO) وجود دارد عبارت است از این که هر دو برای سرمایه‌گذاران توکن صادر میکنند. دلیل اصلی خرید توکن اوراق بهادار، دریافت سود سهام یا حق رأی است. عرضه توکن اوراق بهادار تمام الزامات نهادهای مقررات‌گذار را برآورده می‌کند؛ یعنی پول سرمایه‌گذار توسط قانون محافظت میشود.
در صورت بروز اختلاف، سرمایه‌گذار می‌تواند شکایتی را تنظیم کند؛ زیرا این نوع رمزارزها تابع قانون اوراق بهادار است. مبنای حقوقی یک شرکت نوپا، کنترل دولت و در دسترس بودن سرمایه‌گذاران نهادی از عوامل اطمینان بخش کاربر است. برای صدور اوراق بهادار، توکن باید ابتدا در نهاد مربوط فهرست شود، که این یک فرآیند پیچیده و پرهزینه است. هزینه پشتیبانی قانونی از پروژه STO، انتشار توکن اوراق بهادار و توسعه عملکرد آن بیشتر از عرضه اولیه سکه (ICO) خواهد بود. علاوه بر این، فقط سرمایه‌گذاران واجد شرایط میتوانند در STO شرکت کنند.
بلاکچین بلاکچین بلاکچین
سخن پایانی
در این یادداشت به تبیین تفاوت مدل ICO با IEO و STO پرداخته شد و معایب و مزایای هرکدام روشن گردید. درمجموع نسل‌های بعدی ICO به دنبال رفع نواقص اعرضه اولیه سکه بودند. IEO مشکل عدم اطمینان از واقعی بودن پروژه‌ها را تا حدودی حل کرد. STO نوعی اوراق بهادار دیجیتال است که دارایی مالی، پشتوانه توکن قرار داده شده است. STO در یک محیط نظارت‌شده توسط نهاد ناظر و تنظیم‌گر فعالیت می‌کند. صاحبان بنگاه‌های کوچک و متوسط، میتوانند مدل تامین مالی مناسب خود را از بین روش‌های نوین تامین مالی انتخاب کنند. در بین روش‌های رایج تامین مالی، تامین مالی از طریق رمزدارایی‌ها، مناسب تمامی دوره‌های حیات سازمان است. چراکه کمبود منابع مالی به طور عمده در این مراحل وجود دارد.
بنابراین عرضه اولیه سکه به کسب‌وکارهای نوپا امکان گسترش بین‌المللی، تثبیت و تقویت موقعیت مقابل رقبای جهانی را می‌دهد. مزیتی که برای شرکت‌های معتبر دارد این است که میتوانند با استفاده از اعتباری کسب کرده به جذب منابع نقدی بپردازند.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.