مبانی حقوقی قراردادهای هوشمند
اگر انسانِ خلوت‌گزیده و تک‌نشین بدوی را رفع نیازهایی چون دست‌وپا کردن سرپناه و سد جوع، از غار تنهایی بیرون کشید و مجبورش ساخت که تن به تراضی (رضایت طرفین) بدهد، امروزه اما ضرورت هم‌نشینی و همزیستی در کمتر نقطه‌ای از جهان نیاز به تبیین و توضیح دارد. همین ضرورت است که انسان را از همان بادی امر به فکر مدیریت روابط با همنوع انداخت. سبب شکل‌گیری و تکامل قواعد حقوقی حاکم بر توافقات فی‌مابین نیز همین بود. با گذار از دوره‌های ابتدایی زیست جمعی، آدمیان رفته‌رفته حکومت قانون –هرچند به مفهوم بسیطش- را پذیرفتند و بر این محدودیت خودخواسته گردن گذاشتند.
تاریخ حقوق قراردادها عمری به درازای تاریخ حقوق دارد. فارغ از نزاع‌هایی که در طول تاریخ بشری بر سر مفهوم حقوق، مصادیق و خاستگاه‌های آن- به‌عنوان وجه ممیز نظام‌ها و مشرب‌های گوناگون حقوقی- در جریان بوده، شاید بتوان قرارداد را فرد اجلای مصادیق تراضی میان آحاد انسانی و درنتیجه حقوق قراردادها را شاخص‌ترین نمونه حقوق انسانی دانست که تمام مکاتب حقوقی بر سر اصل وجود آن توافق نظر دارند. ادامه مطلب
