قرارداد هوشمند کاربردی یکی از انواع اصلی قراردادهای هوشمند در بلاکچین است که به دستگاهها اجازه میدهد تا بهطور ایمن و مستقل کار کنند.
قرارداد هوشمند کاربردی بهعنوان یکی از انواع قراردادهای هوشمند بهعنوان یک فناوری تکاملیافته، امروز موارد استفاده متفاوتی پیدا کردهاند و نقش مهمی را در اتوماسیون و خودکارسازی عملکردها و توافقات بازی میکنند. امروز، سازمانهایی که در امور تجاری از فناوری بلاکچین بهره میبرند، قالبها، رابطهای وب و سایر ابزارهای آنلاین را برای سادهسازی ساختار قراردادهای هوشمند ارائه میکنند. در این مقاله به یکی از اصلیترین انواع قرارداهای هوشمند یعنی قرارداد هوشمند کاربردی میپردازیم. اما پیش از هر چیز لازم است بدانیم قرارداد هوشمند چیست؟
آنچه در این مقاله میخوانید؟
- قرارداد هوشمند چگونه کار میکند؟
- قرارداد هوشمند کاربردی چگونه عمل میکند؟
- قراردادهای هوشمند کاربردی و اینترنت اشیاء
ییشینه قرارداد هوشمند به سال ۱۹۹۴ و زمانی که «نیک زابو»، دانشمند علوم کامپیوتر آنها را بهعنوان کدهای دیجیتال خوداجرا معرفی کرد، برمیگردد. اما امروز قراردادهای هوشمند بهعنوان یک فناوری تکاملیافته، برنامهها یا پروتکلهای دیجیتالی برای تراکنشهای خودکار هستند که در یک بلاکچین ذخیره میشوند و در پاسخ به شرایط خاصی اجرا میشوند. علاوه بر این، از قراردادهای هوشمند برای خودکارسازی اجرای توافقها استفاده میشود.
قرارداد هوشمند چگونه کار میکند؟
قراردادهای هوشمند صرفاً برنامههایی هستند که روی یک بلاکچین ذخیره میشوند و در صورت برآورده شدن شرایط از پیش تعیین شده اجرا میشوند. آنها معمولاً برای خودکارسازی اجرای توافقها استفاده میشوند تا همه شرکتکنندگان بتوانند بدون دخالت واسطهها یا اتلاف زمان از نتیجه فرآیندها مطمئن شوند، آنها همچنین میتوانند یک گردش کار را به طور خودکار انجام دهند و در صورت برآورده شدن شرایط، اقدام بعدی را آغاز کنند.
قراردادهای هوشمند با پیروی از عبارات ساده ای مانند «اگر…وقتی… آنگاه…» که در کد روی یک بلاکچین نوشته میشوند، کار میکنند. شبکه ای از رایانهها زمانی که شرایط از پیش تعیین شده برآورده شده و تأیید شده باشد، اقدامات را انجام میدهد. این اقدامات میتواند شامل آزاد کردن وجوه به طرفهای مربوطه، ثبت نام وسیله نقلیه، ارسال اعلان یا صدور بلیط باشد. پس از تکمیل تراکنش، بلاکچین به روز میشود. این بدان معناست که تراکنش قابل تغییر نیست و تنها طرفهایی که مجوز دریافت کردهاند میتوانند نتایج را ببینند.
در چنین فرآیندی شرکتکنندگان میتوانند تعیین کنند که چگونه تراکنشها و دادههای آنها در بلاکچین نمایش داده شوند. همچنین این امکان وجود دارد که همه استثناهای ممکن بررسی و چارچوبی برای حل و فصل اختلافات تعریف شود. سپس قرارداد هوشمند را میتوان توسط یک توسعهدهنده برنامهریزی و بهینه سازی کرد.
قرارداد هوشمند کاربردی چیست و چگونه عمل میکند؟
یکی از انواع اصلی قراردادهای هوشمند در بلاکچین، قراردادهای کاربردی (ALCs) است که به دستگاهها اجازه میدهد تا بهطور ایمن و مستقل کار کنند. بهعلاوه، ALC ها اتوماسیون بیشتر، تراکنشهای ارزانتر و مقیاسپذیری را تضمین میکنند.
این قراردادها حاوی یک کد مبتنی بر برنامه هستند که معمولاً با سایر قراردادهای بلاکچین همگام میشود. این ویژگی امکان برقراری ارتباط بین دستگاههای مختلف مانند ادغام اینترنت اشیا (IoT) با فناوری بلاکچین را فراهم میکند. ALCها در قراردادهای هوشمند چند منظوره بسیار اهمیت دارند.
قراردادهای هوشمند کاربردی Application Logic Contracts یا ALCها، قراردادهای بلاکچینی هستند که کدهای مبتنی بر برنامه را در بر میگیرند که با قراردادهای دیگر در شبکه مطابقت دارد. آنها امکان ارتباط بین دستگاههای مختلف را فراهم میکنند، مانند زمانی که با فناوری بلاکچین و اینترنت اشیا (IoT) ترکیب میشوند. ALC ها جزء ضروری قراردادهای هوشمند چند منظوره هستند و اغلب توسط یک برنامه مدیریت میشوند. ALC ها بخش مهمی از هر قرارداد هوشمند چند منظوره هستند و در بیشتر مواقع تحت یک برنامه مدیریتی کار میکنند.
اگر در مورد اینترنت اشیا در ارتباط با بلاکچین شنیدهاید، به احتمال زیاد در مورد ALC هم چیزهایی می دانید. این نوع قراردادهای هوشمند به برقراری ارتباط و اعتبارسنجی ارتباط بین دستگاهها (در حالی که در حوزه اینترنت اشیا هستند) کمک میکنند.
قراردادهای هوشمند دسترسی و توانایی گسترده ای دارند. نیاز به قراردادهای هوشمند ناشی از توانایی ذاتی آنها برای آوردن شفافیت، کارایی زمان، دقت، ایمنی، مقرون به صرفه بودن و اعتماد به معاملات، حتی در صنایعی است که به طور سنتی فاقد این ویژگیها هستند. هر کسی میتواند یک قرارداد هوشمند بنویسد و آن را در شبکه مستقر کند.
قراردادهای هوشمند کاربردی و اینترنت اشیاء
اینترنت اشیا مانند بلاکچین، یکی دیگر از فناوریهای آینده است که تصورات جمعی دنیای فناوری را به خود جلب کرده است. اتصال میلیاردها دستگاه به یکدیگر و قادر ساختن آنها به تبادل اطلاعات به معنای واقعی کلمه درها را به روی فرصتهای بی حد و حصر باز میکند. با این حال، چنین اقداماتی همچنین نگرانیهایی را در مورد امنیت دادهها و حریم خصوصی ایجاد میکند.
سیستمهای IoT سنتی دارای یک معماری متمرکز هستند که در آن اطلاعات از یک دستگاه IoT به ابر برای پردازش داده ارسال میشود و سپس به دستگاه ارسال میشود. چنین سیستم متمرکزی مقیاس پذیری بسیار محدودی دارد و زمانی که صحبت از امنیت شبکه به میان میآید، تنها یک نقطه شکست دارد. این امر در سناریوهایی که انتظار میرود دستگاهها بتوانند به تنهایی پرداختها را آغاز کنند، حیاتیتر میشود.
اینجاست که بلاکچین وارد داستان میشود. قراردادهای هوشمند در شبکههای بلاکچین، معروف به قراردادهای هوشمند کاربردی، به دستگاهها اجازه میدهند تا به طور ایمن و مستقل عمل کنند و از اتوماسیون بیشتر، مقیاسپذیری و تراکنشهای ارزانتر اطمینان حاصل کنند.
ALC ها حاوی کدهای خاص برنامه هستند که میتوانند در ارتباط با سایر قراردادها و برنامههای هوشمند روی بلاکچین کار کنند.
همانطور که اشاره شد، قراردادهای هوشمند کاربردی به برقراری ارتباط و اعتبارسنجی ارتباط بین دستگاههای مختلف IoT کمک میکنند. از آنجایی که نیازی به شخص ثالثی برای نظارت بر تراکنشها نیست، این قراردادهای هوشمند میتوانند به طور مؤثر بر پرداختهای خرد بین گرههای مختلف اینترنت اشیا نظارت کنند.
برای قراردادهای هوشمند روی زنجیره، هر گره شبکه باید یک کپی از کد برنامه و وضعیت هر قرارداد را نگه دارد و زمانی که قرارداد هوشمند راه اندازی شد، کد را اجرا کند. با انتقال آنها به خارج از پیچ، ALC ها را میتوان به صورت محلی اجرا کرد و مقیاس پذیری شبکه را تا حد زیادی بهبود بخشید.
……………………………………………………………………………………..
در این ارتباط همچنین میتوانید مقالات زیر را مطالعه کنید
درباره کارکرد قرارداد هوشمند در بلاکچین بیشتر بدانیم
قرارداد هوشمند مجوزدار چیست و چگونه کار میکند؟
…………………………………………………………………………………….
برای آشنایی با توکنهای ققنوس بر روی لینک زیر کلیک کنید.
