توکن سرمایه‌گذاری با کاهش سطح حداقل سرمایه‌گذاری و موانع کمتر برای مشارکت در صندوق‌های توکن‌شده می‌تواند آن‌ها را به یک انتخاب سرمایه‌گذاری مناسب برای مخاطبان گسترده‌تر تبدیل کند.
توکن سرمایه‌گذاری چیست؟ ظهور فناوری بلاک‌چین در کنار گرایش به استفاده از راه‌حل‌های فناوری رمزنگاری به‌جای روش‌های سنتی‌تر جمع‌آوری سرمایه، منجر به ظهور نوع جدیدی از مدل صندوق سرمایه‌گذاری به نام صندوق توکنی شده است. به دلیل مزیت‌های بالقوه این مدل سرمایه‌گذاری، بعضی شواهد حاکی از آن است که در آینده اقتصاد توکنی می‌تواند به‌طور کامل جایگزین اقتصاد سنتی شود. اما این مزیت‌ها دقیقاً چیست؟ در این مقاله به بررسی ویژگی‌های سرمایه‌گذاری توکنی می‌پردازیم.
صندوق سرمایه‌گذاری توکنی چگونه کار می‌کند؟
یک صندوق توکنی از کدها برای تقلید از عملکردهای یک صندوق سنتی استفاده می‌کند و سهام یا واحدها را با توکن‌ها جایگزین می‌کند. صندوق واقعی شکل و ساختار موجود خود را حفظ می‌کند، اما توکن‌هایی ایجاد می‌شوند که نشان‌دهنده منافع در آن هستند. سهام یا واحدهای صندوق به‌صورت دیجیتالی نمایش داده می‌شوند و قابل معامله و ثبت در دفتر کل توزیع‌شده هستند. چنین وجوهی ممکن است به‌عنوان صندوق دیجیتال یا صندوق معامله‌شده با بلاک‌چین (BTF) نیز شناخته شود.
یک صندوق توکن‌شده می‌تواند مستقیماً از طریق یک گره شبکه که اساساً جایگزین حساب آنلاین یا سایر کانال‌های دسترسی غیردیجیتال موجود در صندوق‌های سنتی است، قابل دسترسی باشد. ارائه این دسترسی بلادرنگ، کارایی بیشتری را از طریق زنجیره ایجاد می‌کند.
بسته به دارایی‌های زیربنایی، یک صندوق نمادین قادر خواهد بود سرعت تسویه‌حساب را برای سرمایه‌گذاران مشترک و بازخرید کننده تسهیل کند.
توکن سرمایه‌گذاری با کاهش حداقل سطوح سرمایه‌گذاری و موانع کمتر برای مشارکت در صندوق‌های توکن‌شده می‌تواند چنین صندوق‌هایی را به یک انتخاب سرمایه‌گذاری مناسب برای مخاطبان گسترده‌تر تبدیل کند که پایگاه سرمایه‌گذاری وسیع‌تر را به دنبال خواهد داشت.
با تبدیل واحدها/سهم‌های صندوق به توکن‌های مجازی، سرمایه‌گذاران در صندوق‌های توکن‌شده می‌توانند وارد سرمایه‌گذاری‌های سنتی با توانایی مضاعف برای معامله توکن‌ها در بازار ثانویه شوند. این ظرفیت می‌تواند سرمایه‌گذاران بیشتری را به سمت وجوه توکن‌شده جذب کند و امکان سرمایه‌گذاری بیشتر در استارت‌آپ‌ها و سایر کسب‌وکارها را فراهم کند.
حقوق و تعهدات دارنده توکن سرمایه‌گذاری را می‌توان همراه با سابقه منحصربه‌فرد و تغییرناپذیر مالکیت در یک توکن امنیتی جاسازی کرد. این امکان می‌تواند تراکنش‌ها را شفاف‌تر کند، چرا که همه طرف‌های درگیر می‌توانند حقوق و تعهدات یکدیگر و تاریخچه مالکیت توکن‌ها را در دسترس داشته باشند.
تفاوت سرمایه‌گذاری در صندوق‌های سنتی و توکنی
میان سرمایه‌گذاری در یک صندوق سنتی و از طرف دیگر نشانه‌هایی که نمایش‌دهنده سهام یا واحدهای موجود در یک صندوق نشانه‌گذاری است ، تفاوت‌هایی وجود دارد. در ادامه این تفاوت‌ها را به‌اختصار مرور می‌کنیم.
هزینه‌ها: در یک صندوق توکنی ، مالکیت با استفاده از یک نشانه نشان داده می‌شود. این ویژگی می‌تواند هزینه‌های مرتبط با انطباق سرمایه‌گذار را تا حد زیادی کاهش دهد.
ارزش‌گذاری: ارزیابی هر دو وجوه سنتی و نشانه‌دار با یک روش ارزیابی مانند ارزش دارایی خالص (NAV) تعیین می‌شود. با این حال ، “NAV در هر توکن” به جای “NAV در هر سهم” محاسبه مربوط به وجوه توکن است. این امر با تقسیم NAV بر تعداد نشانه‌های برجسته اندازه‌گیری می‌شود.
سهام: برخلاف یک صندوق سنتی ، یک صندوق نشانه‌گذاری به‌جای سهام ، نشانه‌های خود را صادر می‌کند. «لجر دی ال تی» Ledger DLT سابقه‌ای از نشانه‌های موجود و به‌روزرسانی‌ها را در هنگام انجام معاملات در شبکه حفظ می‌کند. هیچ ثبت سهام مرکزی وجود ندارد و ماهیت توزیع‌شده دفتر، شرکت‌کنندگان را قادر می‌سازد تا در زمان واقعی دارایی‌های خود را ببینند.
قابلیت دسترسی: طرفین در یک صندوق توکن‌شده از طریق گره شبکه خود ، مستقیماً به سوابق DLT دسترسی خواهند داشت. یک گره شبکه می‌تواند متناسب با الزامات کاربر باشد.
ذخیره‌سازی اطلاعات: یک نشانه می‌تواند به‌عنوان یک پایگاه داده عمل کند و از این طریق اطلاعات بیشتری را ذخیره کند که در با امنیت سنتی در دسترس نباشد. به‌عنوان مثال ، یک نشانه امنیتی می‌تواند مالکیت و حقوق، را نشان دهد. همچنین اطلاعات اضافی مانند ESG Risks ، AML و KYC را ارائه دهد. این امکان می‌تواند برای اندازه‌گیری عملکرد صندوق مطابق با اهداف و اسناد قانون اساسی استفاده شود.
توکن‌ها و صندوق‌های سرمایه‌گذاری جایگزین
با توجه تحولات جهانی اخیر به‌ویژه تهدید سلامت جهانی، اهمیت دستیابی به سطح جدیدی از آمادگی تکنولوژیک برای تسهیل امور از راه دور و تغییر شکل شیوه انجام تجارت در سراسر جهان را نمی‌توان نادیده گرفت.
اکثر صندوق‌های سرمایه‌گذاری به‌عنوان مشارکت محدود (LP) راه‌اندازی می‌شوند. این ویژگی به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد تا به‌عنوان شرکای محدود، بدون ایفای نقش فعال در مدیریت صندوق، که مسئولیت آن بر عهده شریک عمومی (GP) است، فعالیت کنند. سرمایه‌گذاران و مدیران صندوق معمولاً حق دریافت سهمی از سود صندوق را دارند.
نسل جدید صندوق‌های سرمایه‌گذاری نمادین از این اصول پیروی کرده و واحدها را با هدف اعطای حقوق اقتصادی خاص به هر سرمایه‌گذار تقسیم می‌کند. از نظر فنی، یک توکن می‌تواند به هر واحدی اجازه دهد که از طریق یک قطعه کد با یک مقدار از پیش تعریف‌شده، به یک دارایی مجازی تبدیل شود. وجوه توکن‌شده همچنین می‌تواند به تضمین حفاظت و شفافیت سرمایه‌گذاری کمک کند. برای این منظور، توکن سرمایه‌گذاری را می‌توان در دفترهای دیجیتال امن فهرست کرد که امکان نظارت بر تمامی معاملات آن‌ها را فراهم و در عین حال اطلاعات دارندگان توکن‌ها و همه تراکنش‌های انجام‌شده را نیز ذخیره می‌کند.
توکن‌ها نشانه‌هایی مجازی از دارایی‌های ملموس هستند. آن‌ها همچنین می‌توانند اطلاعات مربوط به هویت سرمایه‌گذاران، درصد دارایی آن‌ها و سایر معاملات مرتبط را ذخیره کنند تا در دفاتر مجازی عمومی شوند و امکان شفافیت و امنیت کامل را فراهم کنند. دفتر کل مجازی را نمی‌توان توسط یک طرف تغییر داد. توکن‌ها راه حلی را ارائه می‌دهند که تضمین می‌کند تمام اطلاعات به‌درستی و ایمن ثبت می‌شوند.
صندوق‌های سرمایه‌گذاری و چالش مدیریت نقدینگی
صندوق‌های سرمایه‌گذاری در طول مسیر توسعه خود به‌طور مستمر با چالش مدیریت نقدینگی مواجه هستند. این یک واقعیت شناخته شده است که دوره بازده سرمایه‌گذاری به‌طور متوسط حدود ۷ تا ۱۰ سال است و این واقعیت مدیران صندوق‌ها را در برنامه‌ریزی نقدینگی خود با چالش‌هایی مواجه می‌کند. توکن‌سازی دارایی‌ها می‌تواند راه حلی برای این مشکل باشد. با تبدیل واحدهای صندوق به توکن‌های مجازی، سرمایه‌گذاران می‌توانند سرمایه‌گذاری‌های «سنتی» را انجام دهند و همچنین فرصت معامله توکن‌های خود را با بازده و نقدینگی فوری خواهند داشت. همین فرصت برای مدیران صندوق وجود دارد، که می‌توانند با مبادله توکن‌های جدید/موجود با چالش‌های بالقوه عدم نقدینگی مقابله کنند و در نتیجه سبد سرمایه‌گذاری خود را گسترش دهند.
همان‌طور که اشاره شد، در بحران‌های گذشته، صنعت صندوق‌های سرمایه‌گذاری جایگزین به دلیل کمبود نقدینگی، در دوره‌های رکود با چالش‌های بزرگی همراه بوده است. امروزه، دیجیتالی کردن وجوه می‌تواند با ایجاد فرصت‌های بزرگ‌تر یکی از راه‌های حل این مشکل – از کسب‌وکار گرفته تا فعالیت‌های روزمره – از طریق فناوری باشد.
دسترسی به سرمایه‌گذاران جدید
به‌طور سنتی، توکن سرمایه‌گذاری با سرمایه‌گذاری در صندوق‌ها برای سرمایه‌گذاران نهادی با سرمایه قابل توجه و افق سرمایه‌گذاری میان‌مدت و بلندمدت در نظر گرفته شده است. انتشار توکن‌ها می‌تواند است پایگاه سرمایه‌گذار را گسترش دهد، زیرا مقادیر سرمایه‌گذاری شده و دوره‌های نگهداری را می‌توان کاهش داد و بنابراین امکان سرمایه‌گذاری را در دسترس عموم گذاشت.
همان‌طور که اشاره شد، توکن‌سازی راه را برای رویه‌های دیجیتالی یکپارچه AML و KYC باز می‌کند. در سال‌های اخیر، علاقه عمومی به دستیابی به استانداردسازی بین‌المللی رویه‌های AML/KYC برای صندوق‌ها وجود داشته است. به این ترتیب، فناوری می‌تواند یک بار دیگر با دستیابی به استانداردسازی جمع‌آوری و پردازش داده‌ها و اطمینان از اینکه تراکنش‌های انجام‌شده از طریق توکن‌ها به‌راحتی انجام می‌شود، پاسخگوی این علاقه‌مندی‌ها باشد.
………………………………………………………………………………………………………
در این ارتباط همچنین می‌توانید مقالات زیر را مطالعه کنید
کدام دارایی‌ها قابلیت تبدیل به توکن را دارند؟
توکن چیست و چه کاربردهایی دارد؟
……………………………………………..
برای دسترسی به کیف توکن ققنوس بر روی لینک زیر کلیک کنید.
