نرم‌افزارهای غیر متمرکز ویژگی‌ها و کارکردهای جدید و مخصوص به خودشان را دارند که آن‌ها را با نرم‌افزارهای سنتی متفاوت می‌کند.
نرم‌افزارهای غیر متمرکز یا DApps اساساً نسخه‌های مبتنی بر قرارداد هوشمند برنامه‌های مبتنی بر بلاک‌چین هستند. این نرم‌افزارها دقیقاً مانند برنامه‌های سنتی عمل می‌کنند، به‌طوری که کاربران تفاوتی را بین این دو متوجه نخواهند شد. اما در واقع برنامه‌های متمرکز ویژگی‌ها و کارکردهای نو و مخصوص به خودشان را دارند که آن‌ها را با نرم‌افزارهای سنتی متفاوت می‌کند. در این مقاله به مروز این ویژگی‌ها و کاربردهای نرم‌افزارهای غیرمتمرکز می‌پردازیم.
ماهیت نرم‌افزارهای غیرمتمرکز
نرم‌افزارهای غیر متمرکز نشان‌دهنده راه و روش‌های جدیدی در امور مالی است. وقتی به روش‌های مالی سنتی فکر می‌کنیم، اغلب وام‌دهی، استقراض، پس‌انداز و این قبیل مسائل مالی به ذهنمان می‌رسد. در سیستم سنتی، هر یک از این‌ها توسط یک نهاد مرکزی مانند بانک‌ها یا سایر مؤسسات مالی مدیریت می‌شود. اما وقتی صحبت از آینده امور مالی می‌شود، بسیاری ارزهای دیجیتال و بلاک چین را نماینده آن می‌دانند. اگر این‌طور باشد، فرآیندهای مالی ساده‌ای مانند وام و سپرده‌گذاری بانکی در یک سیستم غیرمتمرکز چگونه عمل می‌کنند؟
برنامه غیرمتمرکز نوعی برنامه نرم‌افزاری منبع باز توزیع‌شده است که در شبکه بلاک‌چین همتا به همتا (P2P) به‌جای یک رایانه اجرا می‌شود. برنامه‌های غیرمتمرکز به‌طور مشهودی با سایر برنامه‌های نرم‌افزاری که در یک وب‌سایت یا دستگاه تلفن همراه اجرا می‌شوند، مشابهت دارند، با این تفاوت که پشتیبانی اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز به‌صورت فردبه‌فرد است.
یک برنامه غیرمتمرکز برای ایجاد انواع برنامه‌ها، ازجمله برنامه‌های مالی غیرمتمرکز، مرور وب، بازی و رسانه‌های اجتماعی توسعه یافته است. فناوری‌های دفتر کل توزیع‌شده مانند بلاک چین اتریوم به محبوبیت نرم افزارهای غیر متمرکز کمک کرده است. مزیت اصلی dApp ها این است که همیشه در دسترس هستند. از دیگر مزیت‌های اصلی نرم افزارهای غیر متمرکز می‌توان به تحمل خطا، تغییرناپذیری و ایمن بودن داده‌ها، انعطاف‌پذیری و حفاظت از حریم خصوصی کاربر اشاره کرد.
یک اپلیکیشن غیرمتمرکز توسط یک قرارداد هوشمند که در یک زنجیره بلوکی ذخیره می‌شود پشتیبانی می‌شود. قراردادهای هوشمند قوانین تعریف‌شده در کد را اجرا می‌کنند. از آنجا که یک قرارداد هوشمند فقط از کدهای back-end تشکیل شده، ایجاد یک برنامه غیرمتمرکز در یک سیستم قرارداد هوشمند مستلزم ترکیب چندین قرارداد هوشمند و استفاده از سیستم‌های شخص ثالث برای front-end است.
تاریخچه برنامه‌های غیرمتمرکز
هنگامی‌که ویتالیک بوترین و همکارانش اتریوم (ETH) را در سال ۲۰۱۳ معرفی کردند، در واقع فراتر از مسائل و امور مالی، به یک روش زندگی غیرمتمرکز را پیشنهاد دادند.
بوترین یک اینترنت مبتنی بر بلاک‌چین را تصور می‌کرد که کاربران به‌جای شرکت‌ها کنترل آن را در اختیار داشته باشند. برای انجام این کار، اتریوم آنچه را که بیانیه‌های خودکار نامیده می‌شوند، پشتیبانی می‌کند. این قراردادها تغییرناپذیر هستند، زیرا قوانین و محدودیت‌ها در رمزنگاری آن‌ها گنجانده شده است. این بدان معناست که طرفین مبادلات بدون واسطه معامله کنند و نیاز به پلتفرم‌های متمرکز از میان برداشته شود.
جالب اینجاست که در سال ۲۰۱۴ گزارشی با عنوان «تئوری عمومی برنامه‌های غیرمتمرکز»، در تعریف DApp منتشر شد. این گزارش توسط نویسندگان باتجربه‌ای چون دیوید جانستون و شاون ویلکینسون نوشته شده است.
این مقاله DApps را با ویژگی‌های زیر تعریف کرد:
- نرم افزارهای غیر متمرکز باید دارای کد منبع باز باشند و بدون دخالت شخص ثالث کار کنند و توسط کاربر کنترل شوند.
- تمام اطلاعات باید در یک شبکه بلاک چین در دسترس عموم نگهداری شود.
- نرم‌افزارهای غیرمتمرکز باید نوعی رمزنگاری ارائه دهند و به مشارکت‌کنندگان همچون ماینرها و سهامداران، پاداش دهند.
- یک DApp باید یک روش اجماع داشته باشد که توکن‌هایی مانند اثبات کار (PoW) یا اثبات سهام (PoW) تولید کند.
کاربردهای برنامه‌های غیرمتمرکز
نرم‌افزارهای غیر متمرکز می‌توانند در همه صنایع نوآور باشند. بیایید نگاهی به برخی از این مزایا در صنایعی مانند امور مالی، رسانه‌های اجتماعی، بازی و موارد دیگر بیندازیم.
دارایی، مالی، سرمایه‌گذاری
وام‌دهندگان و وام‌گیرندگان می‌توانند از DApps برای انجام تجارت خود استفاده کنند. در نرم افزارهای غیر متمرکز، وام‌دهندگان ۱۰۰٪ سود خود را به دست می‌آورند زیرا هیچ واسطه‌ای برای پرداخت وجود ندارد. به‌این‌ترتیب آن‌ها کنترل بیشتری بر وام‌ها دارند.به لطف فناوری قراردادهای هوشمند، در برنامه‌های غیرمتمرکز، به درگیر کردن وکلا و سایر اشخاص ثالث که باعث طولانی‌تر شدن روند انجام کارها و صرف هزینه بیشتر برای طرفین می‌شود، نیازی نیست.
شبکه‌های اجتماعی
کاربران از نرم‌افزارهای غیر متمرکز در شبکه‌های اجتماعی هم بهره زیادی خواهند برد. قبل از هر چیز، در این برنامه‌ها دیگر کسی نیست که پست‌ها را سانسور کند و این یعنی آزادی بیان بیشتر. با این حال، اگر برخی از پست‌ها مشکل‌ساز شوند، مجموعه کاربران می‌توانند به حذف آن‌ها رأی دهند.
اینفلوئنسرها نیز می‌توانند از نرم‌افزارهای غیر متمرکز درآمد بیشتری داشته باشند. در پلتفرم‌های سنتی مانند توییتر، این شرکت بیشترین سود را از توییت‌های محبوب می‌برد. همچنین از تمام بازدیدهای سایت درآمد تبلیغاتی به دست می‌آورد و این در حالی است که نویسنده در این چرخه از نظر مالی هیچ سودی نمی‌برد. اما شبکه‌های اجتماعی در نرم افزارهای غیر متمرکز می‌توانند امکان راه‌اندازی یک سیستم پاداش داخلی با استفاده از توکن خود داشته باشند یا اینکه کاربران می‌توانند درج تبلیغات را مستقیماً در دست بگیرند و عواید آن را هم مستقیماً دریافت کنند.
صنعت بازی
بازی‌ها همیشه یک مورد جالب استفاده از نرم افزارهای غیر متمرکز بوده‌اند. در حال حاضر، بازی‌ها به سرمایه‌گذاری قابل توجه بر روی یک شخصیت نیاز دارند، اما DApp ها راه‌حل جالب‌تری از نظر ارزش ارائه می‌دهند. در نرم‌افزارهای غیر متمرکز مالکیت واقعی آیتم‌ها و شخصیت‌های درون بازی در اختیار گیمرها قرار می‌گیرد و از آنجا که این دارایی‌ها با عرضه محدود ایجاد می‌شوند، ارزش بالایی پیدا می‌کنند. در این برنامه‌ها، بازیکنان دارایی توکن شده را به دست می‌آورند، که با گذشت زمان رشد می‌کند و ارزش آن افزایش می‌یابد. یک کاربر می‌تواند توکن‌ها را جمع‌آوری یا مبادله کرده یا به فروش برساند.
رأی‌گیری
به لطف قراردادهای هوشمند، یک نرم‌افزار غیرمتمرکز رأی‌گیری می‌تواند این امکان را فراهم کند که آرا در یک شبکه غیرمتمرکز ذخیره شوند به‌طوری که تغییرناپذیر و غیرقابل دست‌کاری باشند.
با استفاده از نرم‌افزارهای غیر متمرکز، شهروندان و مقامات دولتی ذی‌ربط همچنین می‌توانند سوابق رأی‌دهندگان را به شیوه‌ای امن‌تر به‌روزرسانی کنند. زیرا یک بلاک چین به‌طور طبیعی یک مسیر حسابرسی از داده‌ها ایجاد می‌کند، از جمله اطلاعاتی در مورد اینکه کدام حساب کاربری و در چه زمانی داده‌ای را ثبت کرده یا تغییر داده است. همچنین ناظران مستقل انتخابات می‌توانند ویرایش‌های انجام‌شده در سوابق رأی‌دهندگان در یک بلاک چین را به‌طور هم‌زمان ردیابی کنند و فعالیت‌های مشکوک را رصد کنند.
چرا از DApp استفاده کنیم؟
تمرکززدایی مزایای مختلفی را نسبت به برنامه‌هایی که در یک شبکه متمرکز اجرا می‌شوند ارائه می‌دهد. اپلیکیشنی مانند Venmo به شخص اجازه می‌دهد برای هر فردی پول بفرستد. ارسال پول از طریق نرم افزارهای غیر متمرکز به این معنی است که عملیات پرداخت هیچ هزینه‌ای را شامل نمی‌شود یا هزینه بسیار کمی دارد. این ویژگی باعث صرفه‌جویی کاربران در هزینه‌ها می‌شود و با توجه به اینکه تراکنش‌های غیرمتمرکز تقریباً فوری هستند، در زمان هم صرفه‌جویی می‌شود.
مزیت دیگری که پلتفرم‌های غیرمتمرکز دارند این است که در برابر انواع حملات تقریباً آسیب‌ناپذیر هستند، زیرا هیچ‌گونه موجودیت فیزیکی برای هدف‌گیری از طرف حمله‌کنندگان وجود ندارد. این ویژگی نه‌تنها شبکه را ایمن‌تر می‌کند، بلکه به این معنی است که خرابی و از کارافتادن برنامه‌ها هم منتفی است و دسترسی به آن‌ها همیشه امکان‌پذیر است.
DApp ها می‌توانند تقریباً برای همه صنایع از جمله بازی، پزشکی، مدیریت و حتی ذخیره‌سازی فایل اعمال شوند. در نتیجه، استفاده از DApp تقریباً هیچ تفاوتی با برنامه‌های کاربردی سنتی ندارد. این روش تعامل با برنامه‌ها، Web 3.0 در نظر گرفته می‌شود که به تمرکززدایی اطلاعات نیز اشاره دارد.
برای ورود به بازار غیرمتمرکز ققنوس بر روی لینک زیر کلیک کنید.
